15 Ocak 2011 Cumartesi
MÜSTAKİL ACILAR
Kanlar akıyordu ağzından sevgilim
Öpüşürken dudakların kanıyordu
Bir acı, bir ıstırap belirtisi gözlerinde
Ve bir çığlık dudaklarında
Her şeyi açıklamaya yeter de artardı bu
Oysa henüz dünyanın yedinci günündeydik
Sayın Tanrı köşesine çekilmiş dinleniyordu
Zaten ne de çok yorulmuştu, yorulmuş muydu?
Oysa yasakları yüzündendi bunca uğraşı
Özellikle de yasak elması yüzünden
Yasak elmanın tadı da fena değildi hani
Başka yasakları da çiğnesek haberi bile olmazdı
Eğer sen benim kadınımsan
O da benim tanrımsa
Biliyorum sevgilim biliyorum, haberi bile olmazdı
Sayın Tanrı’nın müstakil acılar günü olmalı çünkü bugün
Uğur Ergün
BÜYÜMEK İSTEMİYORUM
Bırakın dokunmayın çöp adamlarıma
Sadece çocukluğumu geri verin bana
Alın sizin olsun bu stres, bu nefret
Sizde kalsın tüm olmamışlıklar
Oyuncaklarımı verin bana yeniden
Sizde kalsın bu tatminsizlik, bu doyumsuzluk
Bırakın dokunmayın dünyalarıma
Yalanlarınızı uzak tutun onlardan
Yalanlar ki her türlüsünden
Hiçbiri giremez bu kapıdan
Geri verin bana mutluluğumu
İstemiyorum beş para etmez acılarınızı
İzlemeyeceğim hırsınızla dünyalarımı yıkmanızı
Ben masumiyet istiyorum, yaşamak istiyorum
Sevmek istiyorum ve de sevilmek
Çekip gidin şimdi buradan
Alın bütün kötülüklerinizi
Ben böyle büyümek istemiyorum
Uğur Ergün
Ğ İLE BAŞLAYAN BİR ŞİİR
Yüzyıl önceki bir sevda bu
Galiba bana ait değil, bilmiyorum
Ama kendiminmiş gibi sahiplendim
Elinden tutuyorum
Denizin kenarında birlikte yürüyoruz
Dalgalar bize doğru geliyor
Birlikte çok mutluyuz
Artık her şey bana imkanlı geliyor
Sana Ğ ile başlayan bir şiir yazıyorum.
Uğur Ergün
YELKOVAN
Yüzüm yok sana aşktan bahsetmeye
Korkuyorum, tek bir damla gözyaşın düşünce yere
Hüzünle kanat çırpıyor martılar
Ve nedendir bilinmez kararıyor bütün yıldızlar
Yöneldiğim her ışık zamanla sönüyor
Neden anlamıyorum
Yolunu kaybetmişçesine daireler çiziyorum
Ama zamanla gücüm kalmıyor devam edemiyorum
Zamanı durdurmak geriye dönmek istiyorum ama elden ne gelir
Yelkovan hiç durmuyor, sürekli akrepten kaçıyor
Uğur Ergün
YABANCI
Seni gördüğüm zaman
Hayata geldiğim ilk gün ki kadar
Yabancıyım bu dünyaya
Senin güzelliğini gördükçe
Gözlerinin içine baktıkça
Daha da yabancılaşıyorum sanki
Gölgeler içinden çıkıp gelen
Bu karanlık dünyaya
Her zaman gittiğimiz o geniş sahilden
Birlikte bakıyoruz aya
Arada sana da bakıyorum
Ve tamamen yabancısı oluyorum
Bu yalancı dünyanın
Uğur Ergün
AŞKIN –DEN HALİ
Elimi biraz uzatsam yıldızları tutacaktım
Ama onlar beni göremeyeceklerdi
Çünkü hava karanlıktı
Ayrıca biraz bulutluydu
Azdan biraz da yağmurluydu
Saat dokuzu beş geçiyordu
Aklımdan yine o geçiyordu
Sanki bir rüzgar daha esse
O güzelliği tekrar değere binecekti
Ama biliyordum beni terk edip gidecekti
Aşkın -den haliydi o tanıdım
Uğur Ergün
ÜÇNOKTABİRAŞK
Saat aşkı çeyrek geçiyordu
Günlerden acıydı, ağlıyorduk
Yıldızlar tek tek üstümüze çöküyordu
Her köşe başında durup yıldızları izliyorduk
Ağzından iki kelimeden fazlası çıkmıyordu
Savaşmaktan yorgun düşmüştük, ölüyorduk
Bir köşe başında el ele tutuşarak ölüyorduk
Yaşamaya gücümüz yetmiyordu
Yıldızlar yanıp yanıp sönüyordu
Bir gemi seferden dönüyordu
Gözlerinle dudakların farklı şeyler söylüyordu
Öpüşmek bile yaşamak için bize yetmiyordu
Yaşamaya yetecek kadar gücümüz yoktu, hiç kalmamıştı
Kan kıyamet içinde büyük bir dehşetle ölüyorduk
Uzaklarda bir gökkuşağı hüzünle soluyordu
Keşke ölmek de yaşamak kadar zor olmasaydı
Üç nokta bir aşk, iki ölü kalpten ibaret hayat
Uğur Ergün
ACIYA TESLİM HAYATLAR
Acıya teslim olmuş gözlerin
Ne olur ağlama bebeğim
Bak gökyüzü masmavi işte
Çiçekler rengarenk sırf senin için
Ne olur ağlamaktan vazgeç bebeğim
Dünya durmadan vazgeç bebeğim
Uğur Ergün
EYLÜL AKŞAMI
Aramıza şehirler girdi
Senden uzak kaldım
Aç susuz kaldım
Sensiz kaldım
Ela gözlerin olmadan
Zor geçer bu eylül akşamı da
Uğur Ergün
KALPTEN ADAM
Kalbimin karanlık yollarında yürüyorum
Sisli çıkmaz sokaklarımda seni arıyorum
Her defasında yokluğunla yüzleşiyorum
Seni bulamadıkça bir kez daha ölüyorum
Sensizlik acı veriyor, acı içinde ağlıyorum
Gözlerim sızlıyor, kalbim ağrıyor
Yokluğun beni esir alıyor
Ne yapsam, ne etsem, nereye gitsem
Kurtulamıyorum. Kaçmak, asla fayda etmiyor
Hiçbir işe yaramıyor.
Artık ölmekten korkmuyorum
Ve ölüm bir kez daha yürürlüğe giriyor.
Uğur Ergün
KÜÇÜKLÜK GÖZYAŞLARIM
Baba bana masal değil gerçekleri anlat
Katilleri, intihar süsü verilmiş cinayetleri
Hırsızları, dolandırıcıları, kalpazanları
Baba bana hortumcu bakanları anlat
Nasıl hala milleti kazıkladıklarını
Ve nasıl milletten oy (ç)aldıklarını
Hepsini anlat baba
Birini bile atlama sakın
Yoksa nasıl bileceğim tüm bunları
Yoksa nasıl öğreneceğim
Baba bana ne oyunlar döndüğünü anlat
Ne dolaplar çevrildiğini arkamızdan
Halkın televizyon denen canavarla
Nasıl uyutulduğunu, nasıl aptallaştırıldığını
Ya da nasıl uyuşturulduğunu anlat bana
Bir beyaz eşyanın kaç oya eşit olduğunu
İktidara geçmek için kaç buzdolabı gerektiğini
Binlerce oyun nasıl satın alındığını anlat bana
Baba masal anlatacaksan da
Lütfen gerçekçi olsun biraz
Mesela sonunda kötüler kazansın
İyiler ölsün, gebersin, halt etsin
Yazarlar belediye çukuruna düşsün
Şairler hapislere düşsün baba
Ama gökten elma düşmesin ne olur
Kömür düşsün çuval çuval
Yoksa nasıl dağıtırlar yoksullara
Bunca çuval kömürü, milletvekilleri
Baba söz veriyorum, bunca kötülüğü duyunca
Ağlamayacağım. Erkek sözü…
Uğur Ergün
KABUS
Ve şimdi bir çığlık kadar uzağımdasın sen
En büyük KORKULARIMDAN
Gözlerin. Gözbebeklerin. Büyüyor
Ellerin titriyor. Yüzün soluyor
Bembeyaz kesiliyorsun
Vücudun sıcaklığını kaybediyor.
ÖLÜYORSUN
Hayır. Ölmemelisin.
Seni saracağım. Isıtacağım.
Yüzünü seveceğim
Ellerini tutacağım sonsuza kadar
Yeter ki ölme bir gün daha
Yeter ki yanımda kal lanet olası karanlıkta
Bu sonsuz kabusumda, elimi sakın bırakma
Uğur Ergün
GÜNEŞ YALNIZ BATAR
Düşlerinde intihar eden güzel kız
Ne olur martılar öterken tut elimden
Perimasalı anlat bana ıssız bir gecede
Delice sevişelim dolunay göründüğünde
Ağla göğsümde gündoğumuyla birlikte
Siyah gözyaşların aksın yüzünden kalbime
Boşver bozulsun makyajın, dağılsın saçların
Bırak düşsün 37 damla gözyaşın göğsüme
Ve bırak kirlensin kalbim senin karanlık düşlerinle
Kanın aksın ve boşver kanınla ıslansın her yer
İntihar et, güneş batmadan hemen önce intihar et
Çünkü güneş yalnız batar gökyüzünde
Melekler bir başına ölür bu adi cennette
Uğur Ergün
FREYJA
Paramparça bulutlar gökyüzünde
Ağzımda kötü bir kan tadı
Dudaklarım açılmıyor bir şey söylemeye
İsteksizce susuyorum karşında
Gözlerimde gözlerinin yansıması
Kim bilir en son ne zaman ağlamıştım
Nerde kaldı o eski sevişmelerimiz
Uzun uzun öpüşmelerimiz
Oysa dakik olmaktan yorulmuş yelkovan
Kim vurduya gitmiş akrep
On ikiye bölünmüş bütün acılarım
Mısralar dökülüyor yorgun kalbimden
Birkaç kıta yetecek elbet seni unutmaya
Ama bu gece bütün bulutlarımı serbest bırakacağım
Günlerdir gözlerimde biriktirdiğim bulutlarımı
Ve sonra umutlarımı bir açık arttırmada satacağım
İntihar edeceğim ardından, ölüme yelken açacağım
Ve ölmeden önce son bir kez daha adını anacağım, FREYJA
Uğur Ergün
CENNETİN İLK GÜNÜNDE
Siyah gözyaşların akıyor karanlığıma
Dudakların kıpırdamıyor, acı çekiyorsun sessizce
Bir yaprak dahi hareket etmiyor cennetinde
Cennetin ilk gününde acı çekiyorsun
Yüzün solmuş, bembeyaz kesiliyorsun
Gözlerin, gözbebeklerin büyüyor
Bir acı, bir ıstırap belirtisi gözlerinde
Ve bir çığlık dudaklarında
Dudakların sonunda hareket ediyor
Alıyorum dudaklarını sonsuza kadar öpüyorum
Bir yandan da aşk basıyorum en derin yaralarına
Ağlıyorsun, 37 damla gözyaşı döküyorsun
Sonsuzluğa karışıyor gözyaşların, sonsuzluk senin oluyor
İyimser bir rüzgar alıp saçlarını bana doğru getiriyor
En büyük günahlara yelken açıyoruz
Bembeyaz gökyüzünde bir martının uçuşunu bölüşüyoruz
Saatler aşkı gösteriyor cennetin ilk gününde
Uğur Ergün
BULUTLARIM AĞLIYOR ANNE
Gökyüzü ağlıyor anne
Ben de ağlıyorum ama
Anlatsam kim inanır buna
Kim teselli eder beni
Kim üzülür benim için
Ellerim ceplerimde üşüyorum anne
Bir kaldırımda oturmuşum onu düşünüyorum
Bulutlarım ağlıyor anne
Yıllardır düşlerimde biriktirdiğim bulutlarım
Karamsar bir rüzgar üstüme doğru esiyor
Biliyorum bu onun rüzgarı anne
Yıldızlar teker teker ellerimden kayıyor
Ayağım kayıyor, bir uçurumdan düşüyorum
Ve birazdan öleceğim, biliyorum
Oyun burada sona eriyor anne
Ellerim ceplerimde onsuz üşüyorum
Yıldızlarım üşüyor göz kapaklarım ağırlaşıyor
Kanım bütün bulutları kırmızıya boyuyor
Bulutlarım kan ağlıyor anne
Uğur Ergün
GEMİLER
Ne zaman sahilden geçsem
Gemiler görürdüm
Sen gelirdin aklıma
Gidişin tıpkı gemiler gibi
Her limanda bir sevgilin olurdu
Kaptanlar misali
Bilirdim ya yine de severdim
Gözü başka hiçbir şey görmeyen aşıklar gibi
Deliler gibi özlerdim gülüşünü
Çünkü yoksul sevgiler verirdi bana gülüşün
Hiçbir güzellikten aşağı kalmazdı
Keşke hiç bitmese o an derdim
Uğur Ergün
ALİCE
Kötü bir kan tadı var ağzımda bu gece
Dudağımda depresyonluk şarkılar bu gece
Hep intiharla biten şiirler yazıyorum nedensizce
Ve beni terk edişin hala gözümün önünde
Alice bebeğim, sen yoksun ya şimdi
Bu sonsuz karanlığımı aydınlatan gözlerin de yok ardı sıra
Ve elbet aç susuz kalacağım senin gözlerinin yokluğunda
Ardından elbette üç gün üç gece Alice diye ağlayacağım
Dördüncü gün telefona sarılıp seni arayacağım
Ama biliyorum telefonu açmayacaksın
Elbet beni kalbimden vuracaksın, ağlayacağım
Yüzlerce damla gözyaşı dökeceğim yokluğuna
Birlikte olduğumuz resimler hala başucumda
Bir de rengarenk gözlerin aklımda
Hayır, başka türlü olmayacak
Kendimi senin yoksul yıldızlarınla vuracağım
Uğur Ergün
EYLÜL GİBİ KIRMIZI
Ufuk çizgisi çekeceğim gözlerine sevgilim
Kilometrelerce özgürlük konduracağım dudaklarına
Bir yaz büyüteceğim göğsünde, bir kış seveceğim ardından
Kayıp bir ilkbaharı bulmuş gibi sevinçle kaplayacağım pırıl pırıl gözlerini
Ya saçlarına ne demeli güzelim, o ipek saçlarına
Dokundukça, okşadıkça uzuyor saçların adeta
Uzuyor karanlığıma doğru sonsuzca, canlı ve diri
Ve bir turuncu saklı saçlarının uzadığı o sonsuz karanlığımda
Kırmızı eylül gizledim bu sonbaharsız aşkımıza
Dün gece senin yokluğunda
Kırmızı eylülde, eylül gibi kırmızı aşkımıza
Uğur Ergün
LETHE’DE AŞK
Her aşk bir dibe vuruştur sevgilim belki de
Senin pırıl pırıl parlayan o güzel gözlerinde
Seninle sevişmektir aşk, dolunaylı bir gecede
Bir nehrin kıyısında unutuştur her şeyi olanlardan habersizce
Lethe’nin kenarında oturup ağlamaktır, belki sessizce
Nehrin suyunu içip olanları unutmak dururken bir elinde
Gözyaşlarını içerek dayanmaktır aşk, en büyük kederlere bile
Bir çift göz çiziyorum şimdi nehrin soğuk suyuna şefkatle
Bunlar senin gözlerin diyorum usulca içimden
Kaşlarını, kirpiklerini unutur muyum hiç?
Onları da çiziyorum elbette…
Ve saçların beliriyor ardı sıra suyun üstünde
Alıyorum saçlarını okşuyorum sonsuz karanlığımda
Durur muyum hiç, öpüyorum henüz çizmediğim dudaklarını da
Önce yüzün sonra tenin benim oluyor ardından da bedenin
Lethe’nin suyunda yansıyor pırıl pırıl güzelliğin
Uğur Ergün
UZAYAN SAATLER
Kayıp bir turuncu tadı var dudaklarımda
Saçların uzuyor ağzımın ufak detaylarında
Saçların diyorum, saçların gibisi yoktur
Saçlarını kimse benim kadar değerlendiremez
Lafı açılmışken senin dudaklarından da bahsetmenin
Şimdi tam da sırası, dudaklarını alıyorum sonsuzca öpüyorum
Dudakların öpüştükçe daha da canlanıyor sanki
Hele o ela gözlerin yok mu, ben asıl onlara aşık oldum
Aslında şimdi asıl aşktan bahsetmenin tam da sırası
Çünkü kayıp bir aşk tadı var dudaklarımızda
Aşk diyorum aşk bundan daha güzeli var mı?
Günümüzün kayıp turuncusu ondan
Gecemizin uzayan saatleri ondan
Uğur Ergün
ELPİS
Dolunaya ağlıyorum usulca bu gece
Cehennem donuyor alevler içinde
Adını alevlere yazıyorum, alevler sönüyor
Aşkın acısıyla birlikte dünya dönüyor
Yüzün aklımdan hiç gitmiyor
Bir gemi usulca seferden dönüyor
Ama sen bana bir daha dönmeyeceksin biliyorum
Yıldızlar üstüme çöküyor
Neden bu kadar umutsuzum, hiç anlamıyorum
Gözlerim yorgun düşüyor, yıldızlara bakarken
Olduğum yerde kıvrılıyorum, limanda bir yerde
Başka bir gemi seferden dönüyor, adı Elpis olmalı
Umudum geri dönüyor, gemiden sen iniyorsun
Sana koşuyorum, sarılıyorum, saçlarını okşuyorum
Bu bir rüya olmalı, bu bir rüya olmalı
Ve de öyle oluyor, uyanıyorum
Limanda bir yerde, sabaha karşı
Ağzımda bir kötü kan tadı… Bu bir kabus olmalı
Uğur Ergün
ASİL GÖZYAŞLARI
Kirli bir mayısı ağlıyordu rüyalarında, çocuksu gülüşlerin
Sahte aşklara yelken açıyordu müstakil cennetinde kalbin
Ufak bir mezarlık taşıyordun, en derin düşlerinde, sessizce
Ve gözlerin uzaklardaki bir ufka dalıyordu, elbet nedensizce
Kayıp bir nehri aramaklı gözlerin, tam ortasında ortanca bir kederin
Yok olup gitmenin eşiğinde, geçmiş yaşanmışlıklarında bıraktığın taze gençliğin
Ve hala gerçekleştiremediğin o çocukluk hayallerin
Hala ilk günkü kadar isteklice bekliyor seni, sonsuz bir karanlıkta
Gözyaşların dökülüyor gözlerinden, yavaşça, omzuma
Puslu bir eylül duruyor, senin asil gözyaşlarında…
Uğur Ergün
İNTİHAR
Cennet kanıyordu gözlerinde sevgilim
Sense başına bir silah dayamış şekilde
Sandalyede sessiz sakin oturuyordun
Cenneti kanatan gözlerinle ağlıyordun
Seni seviyorum dedin dudaklarınla
Ve tetiğe hafifçe dokundun parmaklarınla
Dur hayır sakın intihar etme bebeğim
Sakın bunu yapma, sakın o tetiği çekme
Elin titriyor hala, silahı bırak ki elinden tutayım
Silahı koy bir köşeye
Koy ki dudaklarından öpeyim usulca bebeğim
Bir elinde hayat, öbür elinde ölümün duruyor güzelim
Diğer elinde de silah var, bir diğer elinde de benim elim
Yaşamla ölüm arasında, intihar havası bütün gece
Sen tetiği çekerken ağlamaklı ama sessizce
Belli ki ölüme kurulmuş tüm saatler bu gece
Uğur Ergün
BU CEHENNEMDE
Karanlık sızıyordu gözlerinden kalbime
Henüz dünyanın yedinci günündeydik, ağlıyorduk
Hiçliğimize ve karanlığımıza ağlıyorduk
Yardım edecek kimsemiz yoktu, yalnızdık, ağlıyorduk
Tüm çiçekler soluyordu bu sonbahar
Yapraklar intihar ediyordu bu cehennemde
Yıldızlar yalnızlıktan ölüyordu gökyüzünde
Ve yoksul gökyüzü günlerdir karanlıktı acı içinde
Kan akıyordu gözlerinden güzelim
Acı asla bitmek bilmiyordu
Lanet peşimizi hiç bırakmıyordu
Ölüm sızıyordu gözlerinden bebeğim
Yine de razıydım seninle ölmeye bu cehennemde
Uğur Ergün
KAĞITTAN GEMİLERİM
Peri masallarına şehit düşmüş
Bir geceyi bölüşüyoruz şimdi seninle
Savaş gazisi bir gündüze gebe sevişmeler
Sevişiyoruz elbet, sevişmez miyiz hiç
Uzun mu uzun bir gece dururken önümüzde
Japon balıkçılara sorsan, onlar bile bilir
Belki de tüm bildikleri bundan ibarettir
Belki bir şehir, belki bir Afrika yerlisi
Şehit düşen geceye yas tutuyor
Yok bir de tutmasın mı? Daha neler
Karanlık çöktü mü gözlerime, bilen bilir
Biz zaten ezelden beri seninle sevişirdik
O pürüzsüz tenin, yeşil gözlerin, ıslak bedenin…
Ve sen ne dersen de
Bir gece daha şehit düştü işte…
Peri masalları nafile
Nil nehrinde yüzüyor kağıttan gemilerim
Uğur Ergün
GECENİN GÖZYAŞLARI
Yağmur kokuyordu gözlerin
Bir temmuz gecesi olabilmek için
Fazla yağmurluydun ve bulutlardan
Gizlice ağlıyordun. Çok soğuktun,
Üşüyordun. Sevişmek bile
Gözlerini ısıtmaya yetmiyordu
Dudaklarımız bir ahenkle titriyordu
Yeşil gözlerin üşümekten soluyordu
Sanki dudaklarımızda bir sonbaharı
Bölüşüyorduk ve de iyiden iyiye üşüyorduk
Öyle büyülü bir lanetti aşk senin dudaklarında
Gözlerin yağmurdan korkuyordu
Öpüşmek bile dudaklarını ısıtmaya yetmiyordu
Sana dolunaylı bir gecede sarılmak bile
Gecenin gözyaşlarını dindirmiyordu
Uğur Ergün
GÜNIŞIĞI ÖLÜRKEN
Günışığı gözlerinde ölüyordu, ıssız bir gecenin ortasında
Kırmızılar dudaklarını terk ediyordu, usulca
Sarılar saçlarına veda ediyordu…
Maviler gözlerinden hızlıca kaçıyordu
Henüz kaçamadan yakaladım birkaçını
Bütün öfkemi onlara kustum!
Öfkemi bundan sanmayın sakın, yanılırsınız.
Sarının saçlarını okşayacaktım elbet
Kırmızının dudaklarından öpecektim...
Ama maviye tahammülüm yoktu artık
Ona asla acımayacaktım.
Bütün nefretimi ona boşaltacaktım!
Ve senin ellerinden tutacaktım
Saçlarından dökülen tüm yıldızları
Tekrar saçlarına takacaktım
Gözlerine bir aşk şiiri yazacaktım
Sonra beğenmeyip, sinirlenip yakacaktım
Gençliğimi de o yangına atacaktım elbet
Belki de koskoca bir ormanı da beraberinde yakacaktım
Sonra güneşi de yakacaktım, günışığı gözlerinde ölecekti
Kim diye sormayın, bunu ben yapacaktım! Ben öldürecektim!
Güneşi tam kalbinin ortasından vuracaktım!
Çok geçmeden dünyayı kapkaranlık bir gece saracaktı
Ardından dolunayı eksik bu geceye ağlayacaktım
Gecenin karanlığına nefret dolu bir çığlık atacaktım
Nefretimi bundan sanmayın sakın, yanılırsınız.
Uğur Ergün
SENİ ÖLDÜRECEĞİM
Güneş ufka değerken
Yanıma gel bebeğim
Çünkü seni ÖLDÜRECEĞİM
Kimse nedenini bilmeyecek
Martılar gökyüzünde ağlayacak
Bulutlar üstümüze çökecek
Ağzından kanlar akacak
Gözlerinde günışığı doğacak
Limanda vapurlar uğuldarken
Sen acı içinde kıvranacaksın
Gözlerin ufka değecek
Seni öpeceğim, kanlar
Ağzıma yüzüme bulaşacak
Seninle kanlar içinde sevişeceğim
Güneş ufka değerken
Yanıma gel bebeğim
Seni güneş batmadan önce
ÖLDÜRECEĞİM!
Uğur Ergün
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)