BU CEHENNEMDE

Karanlık sızıyordu gözlerinden kalbime
Henüz dünyanın yedinci günündeydik, ağlıyorduk
Hiçliğimize ve karanlığımıza ağlıyorduk
Yardım edecek kimsemiz yoktu, yalnızdık, ağlıyorduk

Tüm çiçekler soluyordu bu sonbahar
Yapraklar intihar ediyordu bu cehennemde
Yıldızlar yalnızlıktan ölüyordu gökyüzünde
Ve yoksul gökyüzü günlerdir karanlıktı acı içinde

Kan akıyordu gözlerinden güzelim
Acı asla bitmek bilmiyordu
Lanet peşimizi hiç bırakmıyordu
Ölüm sızıyordu gözlerinden bebeğim
Yine de razıydım seninle ölmeye bu cehennemde

Uğur Ergün