ASİL GÖZYAŞLARI

Kirli bir mayısı ağlıyordu rüyalarında, çocuksu gülüşlerin
Sahte aşklara yelken açıyordu müstakil cennetinde kalbin
Ufak bir mezarlık taşıyordun, en derin düşlerinde, sessizce
Ve gözlerin uzaklardaki bir ufka dalıyordu, elbet nedensizce

Kayıp bir nehri aramaklı gözlerin, tam ortasında ortanca bir kederin
Yok olup gitmenin eşiğinde, geçmiş yaşanmışlıklarında bıraktığın taze gençliğin
Ve hala gerçekleştiremediğin o çocukluk hayallerin
Hala ilk günkü kadar isteklice bekliyor seni, sonsuz bir karanlıkta

Gözyaşların dökülüyor gözlerinden, yavaşça, omzuma
Puslu bir eylül duruyor, senin asil gözyaşlarında…

Uğur Ergün